Nou even een informatie. We hebben een toiletpot met aan de binnen rand een knop. En naast de pot een kraan. Als je iets meer dan een plas doet. Dan zet je de kraan open en dan komt er een straal op de plaats waar het moet komen. Dat is echt hygiënisch. En dat vertellen we aan elkaar als we hevig aan het klimmen zijn. En staan we bijna in ons broek te doen van het lachen. Nou even serieus. We kwamen in de eetzaal. En ze hadden een lange eettafel gemaakt. En weer lekkere verse broodjes op tafel. En het was weer heerlijk. Ismit en Gülay zijn niet meegegaan. Ze hebben een rustdag genomen. Onze vaste tijd weer vertrokken vanaf het hotel, Ayyildis om 8.00. De zon schijnt weer op zijn best. Nog even een vestje aan. We komen al snel bij de Moskee Ertugrul Gazi Tombe. Ik ben niet naar binnen gegaan. Ik had geen zin om mijn schoenen uit te doen. Ik had ze net aan. We moesten een aantal meters terug lopen om naar rechts langs de beek te lopen. Aan het einde van de weg. Stond twee mannen met technische dingen bezig te zijn. Dat heeft Fred zijn interesse en raakte aan de praat. Kon ik mijn vest uit doen. Ik kreeg het al warm. We moesten direct na het praatje met die mannen een brug over. En naar boven klimmen. De uitzichten zijn weer prachtig geweest. Het eerste dorp KILZISARAY zaten we bij een water basin. Kwam een man naar ons toe uit het dorp en gaf ons allemaal een hand. En nodigde ons uit voor de thee. Wij er naar toe. Hij had een tuinhuis. Binnen een aanrecht en oven. En buiten stond het water op een houtkacheltje. En daar boven op de thee. Want je krijgt half thee en half water. Zo zaten we heel gezellig met elkaar thee te drinken. En ze zijn heel trots dat wij op de thee zijn gekomen. Sedat en Mehmet praten met de vrouw en man en vertaald het dan voor ons en anders om. We moesten ook nog een tweede thee drinken. En zijn onze weg weer verder gegaan. We kwamen twee keer een kudde schapen met Schaapsherders tegen. En de honden die hun werk deden. Mehmet die honden fluisteraar is praat met ze. Ze kwispelden wel maar bleef op afstand. En keken constant naar de herder. De herders hebben geen tanden meer in hun mond. Het volgen de dorp Savcibey was een gebouw waar nette stoelen een keuken tafel stonden. En dat je daar eventueel kon slapen. De dorpshoofd kwam bij ons kijken en we kregen een stempel. Die kwamen ze brengen. We hebben daar zitten lunchen. Ik heb mijn fles aan het begin van de route laten staan toen ik mijn vest uit deed. Jammer maar Declathon heeft nog een hele boel van die flessen. En ik moet weer een nieuw hoesje maken. Onderweg lag er ook een onderkaak van een wolf. Heb ik meegenomen voor trofee in de tuin of als reserve als ik een ondergebit nodig hebt. Als laatste stop zijn we in een kleine moskee geweest. Hayriye village Moskee. Schattig klein moskeetje. Helemaal in het groen. We waren de enige in de moskee en hebben daar yoga oefeningen gedaan. En onze handen op de grond pinken en duimen tegen elkaar in een rondje. Weer heel bijzonder. Onze route weer vervolgd. Er werd gezegd nog 5 km. Maar al snel, stonden we in de schaduw zei Sedat, over 700 meter zijn we bij de grote weg. En worden we opgehaald. Ik zei, mag ik je omhelzen? Hoe zo zei Sedat. Omdat ik blij bent dat we er zijn, dat mag. Dus kreeg Sedat een hugh van mij. En inderdaad kwam Fikri er snel aan. We konden niet allemaal mee. Drie bleven er achter. Daar is een taxi voor gekomen. Bij het hotel aangekomen zijn Fikri en Noëlle en ik gaan kijken of mijn fles nog te vinden is. Nee. We wilden naar de Haman, gauw onze spullen gepakt. Komen we bij de Haman is het tot 17.00 voor vrouwen en daarna voor mannen. Dus we hebben ons voor niets op verheugd. Weer voor mannen. Ik was echt moe. Ik heb aan gegeven niet met de groep te eten. En ben met Jeannette en Noëlle gaan eten. En minder gegeten. We krijgen zulke grote borden met eten. We hebben sla en yoghurt genomen. Ze hadden geen linzensoep. Je krijgt overal linzensoep. En aan de overkant bij de patisserie heerlijke koffie met wat lekkers erbij. En dan komen ze vragen waar we vandaan komen. We maken overal vrienden. Behalve in de Haman
santiagoloesje 
Mooie foto’s weer Loes, ongemerkt krijg ik aardig wat informatie van je mee. Het leest leuk. Ik zal je verhalen missen als je weer thuis bent. Knuffel van mij.
LikeLike